Het gebruik van tafellinnen kent een rijke geschiedenis die teruggaat tot de tijd van de farao's, koningen en keizers. Het is bekend dat het eerste tafellinnen ongeveer 2000 jaar geleden werd gebruikt in het Carthaagse Rijk in Noord-Afrika. Gasten namen destijds een linnen doek mee om de restjes van de maaltijd in mee naar huis te nemen - een soort vroege "doggy bag", zo zou je kunnen zeggen. Toen de hoofdstad van het Carthaagse Rijk, Carthago, was verslagen, namen de Romeinen het gebruik van tafellinnen over. Bij de maaltijd kregen gasten drie servetten, elk met een goud bestikte rand. Het eerste doekje was bedoeld om de restjes van de maaltijd in te wikkelen, het tweede doekje diende om gezicht en handen mee af te drogen, en het derde doekje werd om de hals gebonden als een soort slabbetje ter bescherming van de kleding. Zo had iedereen altijd een schoon en droog doekje bij de hand tijdens het eten.
van luxe naar etiquette
Tot in de Middeleeuwen waren tafelmanieren nog vrij eenvoudig. Men at met de vingers uit gezamenlijke schalen, dronk soep uit dezelfde kommen en deelde mokken, messen en lepels met tafelgenoten. Vorken waren nog niet in gebruik en tafellakens en servetten werden gebruikt om handen en lepels af te vegen en om de neus te snuiten. In het 15e-eeuwse Frankrijk was tafellinnen nog eenvoudig geweven, maar dit veranderde met de introductie van linnen damast. Het woord 'damast' stamt af van de Syrische stad Damascus, waar deze sierlijke weeftechniek oorspronkelijk vandaan kwam. Kruisridders brachten deze techniek mee uit het Byzantijnse Rijk en al snel werd het kostbare damast gebruikt als tafelkleed waarop servies, zilverwerk en schalen werden geplaatst. Gasten kregen een eigen bord, glazen en bestek, waaronder een mes, lepel en vork. Vanaf de 18e eeuw begonnen rijkere huishoudens steeds meer aandacht te besteden aan het interieur. In speciale eetzalen werd de tafel gedekt met damast, kristal, porselein en tafelzilver. Textiel was zo kostbaar geworden dat het een uitstekende manier was om hun rijkdom te tonen, zoals met geborduurd tafellinnen.
In de loop der tijd werd de inrichting van huizen steeds belangrijker. Aan het begin van de 20e eeuw bestond de uitzet van een huwbare vrouw uit meer dan honderd stuks 'glanzend linnen tafelgoed'. Het lijkt nu misschien ondenkbaar, maar niet zo lang geleden werd de linnenkast beschouwd als onderdeel van de bruidsschat. Hoe meer linnen een vrouw had, hoe rijker haar familie was. Textielbedrijven hadden zelfs speciale adviseurs in dienst die met koffers vol stalen bij mensen thuis kwamen om hen te adviseren over hun linnenkeuze. Vroeger hing er in de keuken niet één theedoek, maar waren er verschillende doeken voor specifieke klusjes, zoals vaatdoeken, messendoeken, glazendoeken en zilverdoeken. Veel jonge vrouwen kochten linnen 'van de rol' om zelf hun uitzet te naaien en te borduren, terwijl rijke families het borduren van een monogram in hun linnengoed uitbesteedden. Tot 1930 was wit linnen de standaard voor een tafelkleed. Daarna kwamen er nieuwe kleuren bij, zoals roze, geel en groen. Tot in de jaren zestig was het linnengoed een kostbare bezitting van een familie. Maar door goedkopere synthetische stoffen en katoen werd er een tijdje minder belangstelling getoond voor linnen. Gelukkig ontdekken steeds meer mensen tegenwoordig de fijne eigenschappen van linnen.
de voordelen van linnen
- Linnen neemt veel vocht op, linnen theedoeken drogen snel.
- Linnen pluist niet en wordt daarom vaak gebruikt als doek om glazen te drogen.
- Linnen is een van de sterkste natuurlijke textielvezels.
- Linnen heeft een natuurlijke antiseptische werking, hierdoor is de stof zeer hygiënisch.
een tafel voor bijzondere momenten
Wat ons betreft is je tafel pas echt af met een puur linnen tafelkleed en mooi gevouwen linnen servetten. Ambachtelijk geweven en 100% natuurlijk. Het feit dat je linnen servetten niet weggooit, maar blijft hergebruiken is een extra reden om linnen te kiezen boven papieren servetten. Na het etentje gaat alles in de wasmachine en is je tafellinnen weer klaar voor een volgende keer. Linnen hoeft niet perfect netjes gestreken te zijn, want juist de kleine kreukels geven linnen karakter. Als je er goed voor zorgt, kan linnen jaren mee.
