De geschiedenis van het Diya olielampje gaat duizenden jaren terug. Al in de prehistorie ontdekten mensen dat je een lichtje kunt maken met een lont van plantenvezels of wat riet of mos in een holle steen of schelp die was gevuld dierlijk of plantaardig vet. Volgens wetenschappers dateert het oudste gevonden olielamp uit ongeveer 15.000 voor Christus. Sindsdien maken olielampen onderdeel uit van de menselijke huisraad en zijn er door de eeuwen heen tal van verschillende soorten olielampjes gemaakt. Eerst door stenen wat dieper uit te hollen, later werd van aardewerk bakjes gemaakt. Sommige hebben aan de onderkant een halfronde vorm zodat het steviger in het zand kon worden gezet. Later werden er ook olielampen met een staande voet gemaakt.
Bronnen van plantaardige brandstof voor het Diya olielampje zijn de oliën van noten en zaden zoals walnoten, amandel, zonnebloem en lijnzaad van de vlasplant. In het oude Griekenland en Rome werden olielampen gevuld met olijfolie, in het oude India met ghee, en in het oude Perzië met aardolie dat uit de bodem omhoogkwam. Later kwamen er naast eenvoudige lampjes ook duurdere olielampen van koper, tin, brons, zilver, glas en porselein. Tot ongeveer honderd jaar geleden was de olielamp over heel de wereld de meest geliefde vorm van verlichting naast het open vuur en kaarslicht. En nog steeds is de olielamp belangrijk bij tal van rituelen en tradities. 

Shop hier de traditionele Diya olie- of boterlamp, handgemaakt van massief messing en in twee formaten verkrijgbaar. Je kan een plantaardige olie gebruiken zoals biologische zonnebloemolie.